Osoby poważnie podchodzące do treningu bojowych aspektów Taijiquan na pewnym etapie praktyki często zadają sobie pytanie: na ile trening formy lub ogólnie. samodzielny trening Taiji - bez ćwiczenia z partnerem może pomóc rozwinąć umiejętności bojowe? Gdy nie mamy stałego 'dostępu' do partnera chętnego do treningu np. pchających dłoni pojawia się zarówno nadzieja, ale i wątpliwość: czy trening sekwencji solo może mi pomóc rozwinąć umiejętności samoobrony?

Trzeba uświadomić sobie w jakim zakresie trening sekwencji oraz innych podstawowych ćwiczeń może faktycznie pomóc w rozwoju umiejętności bojowych. Warto także rozważyć odwrotne zagadnienie - jak postęp w ćwiczeniach pchających dłoni wpływa na poprawę jakości formy Taijiquan, a tym samym także na korzyści zdrowotne wynikające z treningu.

Na wstępie, chciałbym zaznaczyć, że bez treningu pchających dłoni nasze Taiji nie rozwinie się w pełni. Mało tego, doświadczymy tylko niewielką część dobrodziejstwa jakie może nam przynieść trening. Bez treningu z partnerem możemy żyć w błogiej nieświadomości co do jakości i poziomu naszej sztuki (walki) nie zdając sobie sprawy jak wiele tracimy w obszarze rozwoju wewnętrznego.

Jeśli na przykład ćwiczymy z nastawieniem na odniesienie wymiernych korzyści zdrowotnych, może się okazać, że nie poddając się 'weryfikacji' w pchających dłoniach nie zdajemy sobie sprawy z wielu błędów, które popełniamy ćwicząc samodzielnie. Skutkiem tego praktyka sekwencji przynosi nam znacznie mniej oczekiwanych korzyści zdrowotnych. Dzieje się tak z jednej strony z powodu słabego lub nawet mylnego rozumienia zasad, z drugiej zaś, z powodu braku motywacji do ich stosowania w praktyce.

(...)

To jest tylko fragment (ok. 1/5) treści.

Pozostała część dostępna jest po zalogowaniu.
Jak zdobyć dostęp do całości?

Artykuł ukazał się w 12 numerze Magazynu Chen Taiji