Doświadczenie pchnięcia wykonanego przez prawdziwego mistrza Taiji jest bardzo ciekawe: jest ono miękkie a zarazem pełne mocy, trudno jest wyczuć jego początek i koniec. Chociaż możemy się nawet czuć komfortowo podczas takiego pchnięcia to efekt może być zaskakujący - zostaniemy odrzuceni na dużą odległość.

Pchnięcie Taiji może być piękne i naturalne dzięki wysokim umiejętnościom osoby wykonującej takowe oraz właściwej koordynacji i współpracy wielu różnych sił. Wymaga to jednak umiejętnego manewrowania siłą.

Pchnięcie można generalnie wykonać w krótkim lub długim dystansie. Krótkie pchnięcie ma na celu dokonanie wewnętrznych uszkodzeń, jest ono wybuchowe i penetrujące. W treningu pchających dłoni zwykle używa się bardziej miękkich dłuższych pchnięć. Często wygląda to jakby odrzucony partner 'współpracował' z pchającym.

Dlaczego mamy takie wrażenie? Ponieważ pchnięcie nie jest w rzeczywistości indywidualną akcją samą w sobie lecz kombinacją wielu różnych na pozór mało znaczących technik. Pchnięcie widoczne na końcu akcji jest w rzeczywistości poprzedzone technikami przylegania, neutralizacji, wytrącenia z równowagi i wykorzenienia.

(...)

To jest tylko fragment (ok. 1/5) treści.

Pozostała część dostępna jest po zalogowaniu.
Jak zdobyć dostęp do całości?

Opracowano na podstawie: T'AI CHI - The International Magazine of T'ai Chi Ch'uan Vol. 27 No. 2. Artykuł ukazał się w 23 numerze Biuletynu Dao e-zin

Źródło: http://www.taichiacademy.com.au/magazine/feature22.htm