Wielu ludzi pyta mnie jaka jest różnica pomiędzy ćwiczącym a mistrzem. Bywałem zdziwiony, że nie jest to widoczne, ale kiedy zauważyłem opadający poziom umiejętności w wielu szkołach (...), to stało się dla mnie oczywiste. Główną fizyczną różnicą pomiędzy ćwiczącym a mistrzem jest opanowanie ruchów. Jedyna drogą do osiągnięcia fizycznego opanowania sztuki - walki, tańca, rysunku, pisania, etc. - jest ciągłe powtarzanie i praktyka. Fizyczny mistrz to ten, który przećwiczył ruchy tyle razy, że stały się one jego drugą naturą. Ruchy są wygładzone i wyczyszczone. Zdają się być wykonywane bez wysiłku.
Ale fizyczne mistrzostwo to tylko jedna część równania i nie oznacza koniecznie, że praktykujący opanował inne aspekty sztuk walki. Umysłowe / duchowe opanowanie wymaga od mistrza głębokiego zrozumienia sztuki i tego, w jaki sposób ma się ona do życia. Mistrz, który opanował zarówno fizyczny jak i duchowy aspekt sztuki pozostaje w pokoju ze sobą i z ludźmi wokoło. Fizyczny i duchowy aspekt stają się jednym. Finalnym poziomem osiągnięć jest, kiedy mistrz naucza. Sztuka zatacza pełne koło. Nauczanie przekazuje wiedzę opanowaną przez mistrza i tysiące mistrzów przed nim następnemu pokoleniu. Podtrzymuje sztukę i sprawia, że wiat staje się lepszy.
Nie ma wielu prawdziwych mistrzów, jakkolwiek wielu się stara. Ludzie często pytają mnie, 'Skąd będę wiedział, że widzę mistrza?' Zazwyczaj odpowiadam, 'Będziesz wiedział. Oni będą różnili się od innych.' Być może jest to mglista odpowiedź, ale prawdziwe mistrzostwo błyszczy jak świecąca latarnia morska w ciemnościach. Jest tak rzadkie i niezwykłe, że po prostu wie się bez pytania. W miarę, jak praktykujesz swoją sztukę, jakakolwiek by ona nie była, i niezależnie od powodu, pamiętaj, co prowadzi do mistrzostwa. Staraj się to osiągnąć. Świat twój i ludzi wokół ciebie stanie się lepszy.
Źródło: http://www.dragonslist.com/
